Punjabi Essay on “Samay di Mahatata”, “ਸਮੇਂ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ” Punjabi Essay, Paragraph, Speech for Class 7, 8, 9, 10 and 12 Students.

ਸਮੇਂ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ

Samay di Mahatata

ਜੇ ਸਮਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੀਵਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਜੀਵਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ. ਸਮਾਂ ਰੀਸਾਈਕਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ, ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਗੁੰਮਿਆ ਸਮਾਂ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਲਈ ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਹੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ. ਸਮਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ: “ਆਦਮੀ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ, ਸਮਾਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ”। ਭਾਵ, ਵਿਅਕਤੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਸਮਾਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.

ਜਿਹੜਾ ਵਿਅਕਤੀ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਖੁਦ ਉਸਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸਫਲ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਵਰਤਿਆ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਅੱਗੇ ਜਾਣ ਦੇ ਯੋਗ ਸਨ. ਸਮਾਂ ਆਪਣੀ ਗਤੀ ਤੇ ਚਲਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਤਾਂ ਇਹ ਕਿਸੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਹੀ ਇਹ ਕਿਸੇ ਲਈ ਆਪਣੀ ਗਤੀ ਤੇਜ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਇਹ ਕਿਸੇ ਲਈ ਆਪਣੀ ਗਤੀ ਹੌਲੀ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸਮਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਤੋਂ ਰੁਕਦਾ ਹੈ. ਜਿਹੜਾ ਵਿਅਕਤੀ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਉਹ ਆਪਣੀ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਹੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ.

ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੀ ਐਡੀਸਨ ਦੀ ਆਦਤ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕ ਮਹਾਨ ਵਿਗਿਆਨੀ ਬਣਾਇਆ. ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਲਗਭਗ 2500 ਦੀ ਕਾven ਕੱ ,ੀ, ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਵੀ. ਕੋਈ ਹੋਰ ਵਿਗਿਆਨੀ ਉਸ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਸਕਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਕਿਸੇ ਵਿਗਿਆਨੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਇਸ ਹੱਦ ਤਕ ਸਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਵਰਤਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਐਡੀਸਨ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਸਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਰਤਿਆ ਸੀ। ਐਡੀਸਨ ਜਵਾਨ ਹੁੰਦਿਆਂ ਹੀ ਰੇਲ ਰਾਹੀਂ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਵੇਚਦਾ ਸੀ. ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤਕ ਉਹ ਰੇਲ ਵਿਚ ਰੁਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਵੀ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਰੁਕਦਾ ਹੈ…. ਇਸ ਸਾਰੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ. ਉਸਨੇ ਰੇਲ ਗੱਡੀ ਅਤੇ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਕਾਗਜ਼ ਵੇਚਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜਿਥੇ ਟ੍ਰੇਨ ਰੁਕੀ. ਅਤੇ ਰੇਲ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਬਣ ਗਿਆ. ਅਤੇ ਇਹ ਉਹ ਗੁਣ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਵਿਗਿਆਨੀ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਜੀਵਨ ਮਨੁੱਖਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹੈ, ਇਹ ਸਮਾਂ ਕਿਸੇ ਹੱਦ ਤੱਕ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗਿਆਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਮਾਨਸਿਕ, ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਨਿਰਭਰ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਚਮਕਦਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਅਤੇ ਜਿਹੜਾ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਜੀਵਨ ਦਾ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਲਈ ਹਰ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਸਮੇਂ ਦੀ ਬਰਬਾਦੀ ਸਾਡਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹੈ ਜੋ ਸਾਡੇ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਡਰਾਉਣਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਜਾਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਜਾਂ ਅਸੀਂ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਗੁਆ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ. ਕੱਲ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਵਧੀ ਜੋ ਸਾਡੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਾਂ ਤਾਂ ਲੰਘ ਗਈ ਹੈ, ਜਾਂ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹੈ.

ਗ਼ਰੀਬੀ ਨੂੰ ਸਹੀ ਸਮੇਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ ਦੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮਨ ਭਟਕਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਸ਼ਾਇਦ ਸਮਾਂ ਰੱਬ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਇਸਨੂੰ ਕਾਲ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਉਹ ਉਹ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਉਂਦੇ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ. ਕਿਉਂਕਿ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪੁਰਾਣਾ ਕੰਮ ਇੱਕ ਬੋਝ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਸਭ ਕੁਝ ਸਮੇਂ, ਧਨ, ਨਵੀਨਤਾ, ਸਫਲਤਾ ਅਤੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਕੀਮਤੀ ਅਤੇ ਵਾਪਸ ਨਾ ਕਰਨ ਯੋਗ ਤੱਤ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ. ਪਰ ਉਹ ਜੋ ਇਸ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਿਸ਼ਵ ਟੇਬਲ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਤੇ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਹੈ, ਦਿਨ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਤ ਵੀ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ. ਬਾਰਸ਼ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਠੰਡ ਦਾ ਮੌਸਮ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਮੀਂਹ ਦੀ ਦੇਰੀ ਨਾਲ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਲਈ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਰੱਬ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ 24 ਘੰਟੇ ਦਾ ਸਮਾਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਹੜੇ ਆਪਣੇ 24 ਘੰਟੇ ਸਹੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਦੂਜਿਆਂ ਤੋਂ ਕਈ ਮੀਲ ਅੱਗੇ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਜਦ ਕਿ ਸਿਰਫ ਉਹ ਲੋਕ ਜੋ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੇਖਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦੇਖਣ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਭਵਿੱਖ ਕਿਵੇਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ. ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਦੂਜਿਆਂ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕੁਝ ਵੱਡਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਚੰਗੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ. ਜੋ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਹਕੀਕਤ ਨਹੀਂ ਬਣਦੇ.