Punjabi Essay on “Pendu Jeevan”, “ਪੇਂਡੂ ਜੀਵਨ” Punjabi Essay, Paragraph, Speech for Class 7, 8, 9, 10 and 12 Students.

ਪੇਂਡੂ ਜੀਵਨ

Pendu Jeevan

ਭਾਰਤ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦਾ ਦੇਸ਼ ਹੈ।  ਇਸ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਦੋ-ਤਿਹਾਈ ਹਿੱਸਾ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।  ਅੱਧੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖੇਤੀ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।  ਇਸ ਲਈ, ਦੇਸ਼ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ।  ਗਾਂਧੀ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ- “ਅਸਲ ਭਾਰਤ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।” ਭਾਰਤੀ ਪੇਂਡੂ ਜੀਵਨ ਸਾਦਗੀ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਦਾ ਭੰਡਾਰ ਹੈ।

ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਭਾਰਤੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਦੀ ਆਮਦਨੀ ਦਾ ਮੁੱਖ ਸਾਧਨ ਹੈ। ਕੁਝ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਰੋਜ਼ੀ ਰੋਟੀ ਪਸ਼ੂ ਪਾਲਣ ਅਤੇ ਕੁਝ ਝੌਂਪੜੀ ਉਦਯੋਗਾਂ ਤੋਂ ਕਮਾਉਂਦੇ ਹਨ।  ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ, ਸਰਲ ਸੁਭਾਅ ਅਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਪੇਂਡੂ ਜੀਵਨ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹਨ।  ਭਾਰਤੀ ਕਿਸਾਨ ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੁਦਰਤੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਮੋਹਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ।  ਹਰੇ ਭਰੇ ਖੇਤ ਅਤੇ ਰੰਗੀਨ ਫੁੱਲ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਫੈਲਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਦੂਰ-ਦੂਰ ਤੱਕ ਫੈਲਦੀ ਗਈ।  ਪੰਛੀ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਚਿਪਕਦੇ ਹਨ।  ਸਾਦਗੀ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ ਦੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਭਾਰਤੀ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵੀ ਹਨ।

ਆਜ਼ਾਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਗਤੀ ਵੀ ਵੱਧ ਗਈ।  ਅੱਜ, ਪੱਕੇ ਘਰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੇ ਹਨ।  ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਹਲ਼ਾਂ ਅਤੇ ਬਲਦਾਂ ਹਨ। ਕਈਆਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਟਰੈਕਟਰ ਆਦਿ ਵੀ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਆਮਦਨੀ ਵੀ ਵਧੀ ਹੈ। ਪਿੰਡ ਦੇ ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਤੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਵੱਲ ਵੀ ਕਾਫ਼ੀ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਬਹੁਤੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ ਹਨ। ਇਕ ਸਕੂਲ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਨਹੀਂ ਹਨ।

ਉਧਾਰ ਭਾਰਤੀ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਤਰਸਯੋਗ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਇਕ ਵੱਡਾ ਕਾਰਨ ਹੈ।  ਸੇਠ-ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਕਿਸਾਨੀ ਨੂੰ ਛੋਟਾ ਕਰਜ਼ਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫਸਲ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਕੀਮਤ ‘ਤੇ ਵੇਚਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਂਕ ਖੋਲ੍ਹੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਜੋ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਮੂਲੀ ਵਿਆਜ ’ਤੇ ਕਰਜ਼ੇ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਪੇਂਡੂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਵੱਖ ਕਿੱਤਿਆਂ ਵਿਚ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।  ਹੈਂਡਲੂਮ ਅਤੇ ਹੈਂਡਕ੍ਰਾਫਟਸ ਵੱਲ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।  ਵਿਚਾਰ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਛੋਟੇ ਉਦਯੋਗਾਂ ਅਤੇ ਝੌਂਪੜੀ ਵਾਲੇ ਉਦਯੋਗਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦਾ ਲਾਭ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਪਹਿਲਾਂ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇ ਸਾਧਨ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦੇ ਸਨ।  ਪੱਕੀ ਸੜਕ ਪਿੰਡ ਤੋਂ 15-20 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ।  ਕੁਝ ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ, ਪਿੰਡ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਰੇਲ ਫੜਨ ਲਈ 50-60 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪੈਦਲ ਤੁਰਨਾ ਪਿਆ।  ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇ ਸਾਧਨ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।  ਫਿਰ ਵੀ, ਪਿੰਡ ਦੇ ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ।  ਬਹੁਤੇ ਭਾਰਤੀ ਕਿਸਾਨ ਅਜੇ ਵੀ ਅਨਪੜ੍ਹ ਹਨ। ਭਾਰਤੀ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚ ਉਦਯੋਗਿਕ ਕਾਰੋਬਾਰਾਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਹੈ।  ਗ੍ਰਾਮ ਪੰਚਾਇਤਾਂ ਅਤੇ ਨਿਆ ਪੰਚਾਇਤਾਂ ਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਵਧੇਰੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਸੋਚਣਾ ਗਲਤੀ ਹੋਏਗੀ ਕਿ ਜੋ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਉਹ ਕਾਫ਼ੀ ਹੈ।  ਅਸਲ ਵਿਚ, ਜੋ ਵੀ ਇਸ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿਚ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।  ਇਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਵੱਡੇ ਉਦਯੋਗਾਂ ਦਾ ਸਾਮਾਨ ਤਾਂ ਹੀ ਵਿਕਿਆ ਜਾਏਗਾ ਜਦੋਂ ਕਿਸਾਨੀ ਕੋਲ ਪੈਸਾ ਹੋਵੇਗਾ।  ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਸਫਾਈ ਕਰਕੇ ਜਾਂ ਕੁਝ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦੇ ਕੇ ਪਿੰਡਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕੇਗਾ।  ਭਾਰਤੀ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ‘ਤੇ ਪੂਰਾ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।