ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ

Superstition

ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਅਗਿਆਨਤਾ ਵਿਚ ਫੈਲੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਸਾਡਾ ਡਰ, ਨਿਰਾਸ਼ਾ, ਬੇਵਸੀ ਅਤੇ ਗਿਆਨ ਦੀ ਘਾਟ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਬੜੇ ਦੁੱਖ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਲੋਕ ਵੀ ਵਹਿਮਾਂ-ਭਰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਏ ਹਨ। ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਇਸ ਯੁੱਗ ਵਿਚ, ਇਹ ਸਾਡੀ ਬੌਧਿਕ ਗਰੀਬੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਬੇਵਕੂਫ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਕੁਝ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਤੋਂ ਅੰਨ੍ਹਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬ੍ਰਹਮ ਕਾਰਨ ਮੰਨਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਇਸ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਾਂ।

ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਬਹੁਤ ਹੀ ਹਾਸੋਹੀਣੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ 13 ਨੰਬਰ ਦਾ ਡਰ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਛਿੱਕ ਮਾਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਰਸਤਾ ਕੱਟ ਕੇ, ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੁਝ ਬੁਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਉੱਲੂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਅਤੇ ਬਘਿਆੜ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣਨਾ, ਕਿਸੇ ਅਣਸੁਖਾਵੀਂ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਆਸ ਕਰਨਾ, ਇਹ ਸਭ ਵਹਿਮਾਂ-ਭਰਮਾਂ ਕਾਰਨ ਹਨ। ਉਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਵੀ ਮਾਨਸਿਕ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਆਰੰਭਿਕ ਯੁੱਗ ਵਿਚ ਜੀ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਪਾਗਲਪਨ ਲਈ, ਇਹ ਵੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਘੋੜੇ ਦੀ ਨੋਕ ਘਰ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ‘ਤੇ ਰੱਖੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਹਿਮਾਂ-ਭਰਮਾਂ ‘ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਸੱਚਮੁੱਚ ਹਾਸੋਹੀਣਾ ਹੈ।

ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਮਾਜ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਬਲਕਿ ਹਰ ਥਾਂ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਲੋਕ ਗਰੀਬ ਅਤੇ ਅਨਪੜ੍ਹ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਵਿਗਿਆਨਕ ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਇਸ ਡਰ ਅਤੇ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਤੋਂ ਬਚ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਸਾਰੇ ਭੇਤ ਤਰਕ ਅਤੇ ਤੱਥਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਹੱਲ ਕੀਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਸਦੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚੇਚਕ ਨੂੰ ਰੱਬ ਦਾ ਕ੍ਰੋਧ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਡਾਕਟਰੀ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਇਸ ਨੂੰ ਜੜ ਤੋਂ ਖਤਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਆਧੁਨਿਕ ਮੈਡੀਕਲ ਵਿਗਿਆਨ ਇਸ ਲਈ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਰੱਬ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕਈ ਵਾਰ ਮਨੁੱਖੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਸੁਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਕਿੰਨਾ ਮੂਰਖ ਹੈ। ਇਹ ਵਹਿਮਾਂ-ਭਰਮਾਂ ਸਾਨੂੰ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਹੱਸਦੀਆਂ ਅਤੇ ਰੋਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਭਿਆਨਕ ਹਨ। ਇਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕਰਕੇ ਸੁਧਾਰਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।