Punjabi Essay on “Vigyan de Labh te Haniya”, “ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨ” Punjabi Essay, Paragraph, Speech

ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨ

Vigyan de Labh te Haniya

ਅੱਜ ਦਾ ਯੁੱਗ ਗਿਆਨ ਦੀ ਕਾੰਟੋ ਕਾਰਨ ਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਯੁੱਗ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਗਿਆਨ ਇਕ ਅਜਿਹੀ ਤਾਕਤ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਨਵੀਂ ਕਾvent ਕੱ। ਕੇ ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਸਧਾਰਣ ਅਤੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਸਾਧਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਬਟਨ ਦੇ ਦਬਾਉਣ ਤੇ, ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਉਪਕਰਣ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਾਂਗ ਸਾਡੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ। ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਇਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਆਈ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਅੱਜ ਦਾ ਯੁੱਗ ਛਤਰ ਦਾ ਯੁੱਗ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਵਿਦਿਆ ਦੀ ਆਵਿਸ਼ਕਾਰ ਨੇ ਮਾਨ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਭਰੀਆਂ ਹਨ। ਮਨੁੱਖ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਉਪਕਰਣਾਂ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖ ਸਵੇਰ ਤੋਂ ਰਾਤ ਸੌਣ ਲਈ ਵਰਤਦਾ ਹੈ, ਸਾਰੇ ਆਧੁਨਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਨੇ ਅੱਜ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪੱਖੇ, ਏਅਰ ਕੰਡੀਸ਼ਨਰ, ਰੇਡੀਓ, ਫਿਲਮ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ, ਬਲਬ, ਰਸੋਈ ਦੇ ਉਪਕਰਣ ਆਦਿ ਤੋਂ ਗਰਮੀ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਦੇਣੀ ਹੈ। ਅੱਜ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰਾਂ ਨੇ ਸਾਡੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ।

ਅੱਜ, ਮਨੁੱਖ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਧਰਤੀ ਦੇ ਇੱਕ ਸਿਰੇ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਸਿਰੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀ ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਤੱਕ ਘਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ਼, ਬੱਸਾਂ, ਆਦਿ ਅੱਜ ਵਿਗਿਆਨ ਨੇ ਅਕਾਸ਼, ਧਰਤੀ, ਧਰਤੀ, ਪੁਲਾੜ ਆਦਿ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਹੱਸਮਈ ਹੱਲ ਕੀਤੇ ਹਨ।

ਰੋਗਾਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਨਾ ਕਦੇ ਵੀ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਕਾਰਨ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਅੱਜ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਵੀ ਮਿਟਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਵਿਗਿਆਨਕ ਯੰਤਰਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ, ਮਨੁੱਖੀ ਹਿਮਾਲਿਆ ਦੀ ਉੱਚੀ ਚੋਟੀ ਤੇ ਜਿੱਤ ਦਾ ਝੰਡਾ ਲਹਿਰਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਤੇ ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਚੰਦਰਲੋਕ ਤਕ ਧਰਤੀ ‘ਤੇ ਆਇਆ। ਹੋਰ ਗ੍ਰਹਿਆਂ ਤੇ ਵੀ ਜਾਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅੱਜ, ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ, ਮਨੁੱਖ ਸਾਗਰ ਦੇ ਪਾੜੇ ਨੂੰ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਤਹ ਦੀ ਭਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਅੱਜ, ਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ, ਉੱਨਤ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਨੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਮਾਰੂਥਲਾਂ ਵਿਚ ਫੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਖੁਆਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਉਥੇ ਰੇਤ ਨੂੰ ਨਿਚੋੜਣਾ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਤੇਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਆਧੁਨਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਚਮਤਕਾਰ ਹੈ।

ਆਧੁਨਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਨੇ ਲੜਾਈ ਦੀਆਂ ਤਕਨੀਕਾਂ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਚਮਤਕਾਰ ਵੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਹਨ। ਪਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਮੇਂ ਪੁਰਾਣੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਹਾਈਡ੍ਰੋਜਨ ਬੰਬਾਂ, ਕੋਬਾਲਟ ਬੰਬਾਂ, ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਜਾਂ ਰਸਾਇਣਕ ਬੰਬਾਂ ਅਤੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਦੀ ਲਾਲਚ ਭਰੀ ਚਰਚਾ ਸੁਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੀਆਂ ਗੈਸਾਂ ਦੀ ਚਰਚਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਹਵਾ ਤੋਂ ਲਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਥੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹਵਾ ਦਾ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਝਾੜਾ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮੌਤ ਦਾ ਉਹੀ ਨਜਾਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਫਿਰ ਜੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਲੜਾਈਆਂ ਹੋਣ, ਤਾਂ ਉਹ ਭੂਮੀਗਤ ਅਤੇ ਚਮਤਕਾਰੀ ਕਿਸੇ ਦੁਆਰਾ ਸੰਚਾਲਿਤ ਕੀਤੇ ਜਾਣਗੇ, ਫਿਰ ਉਹ ਇੱਕ ਭੂਮੀਗਤ ਅਤੇ ਚਮਤਕਾਰੀ ਵਿਗਿਆਨਕ ਸਾਧਨ ਦੁਆਰਾ ਸੰਚਾਲਿਤ ਹੋਣਗੇ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅੱਜ ਸਾਇੰਸ ਨੇ ਯੁੱਧ ਨੂੰ ਵਿਨਾਸ਼ ਅਤੇ ਅਨਾਦਰ ਦੀ ਕਲਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਮਨੁੱਖ ਉਨ੍ਹਾਂਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕੇਵਲ ਚਿੱਕੜ ਦਾ ਮਾਲਕ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਨਾਗਾਸਾਕੀ ਅਤੇ ਹੀਰੋਸ਼ੀਮਾ ਦੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਦੇ ਘਾਤਕ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਜੇ ਵੀ ਵੇਖਣੇ ਹਨ।

ਸ਼ੋਰ, ਪਾਣੀ, ਹਵਾ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਹਿਸਾਬ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਗਿਆਨ ਨੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਧਾਰਮਿਕ ਅਤੇ ਨਾਸਤਿਕ ਵੀ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕੋਮਲ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਲੋਪ ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਬੁੱਧੀਮਾਨ, ਪਦਾਰਥਵਾਦੀ ਅਤੇ ਆਕੜਵਾਦੀ ਮਕੈਨਿਸਟ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸੇ ਲਈ ਰਾਮਧਾਰੀ ਸਿੰਘ ਦਿਨਕਰ ਨੇ ਕਿਹਾ-

‘ਅੱਜ ਦੀ ਸਭਿਅਤਾ ਵਿਗਿਆਨ ਜਹਾਜ਼’ ਤੇ ਡੁੱਬਦੀ ਹੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ‘

ਇਸ ਵਰਣਨ ਤੋਂ, ਆਮ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਟੈਕਨੋਲੋਜੀ ਦੀ ਪ੍ਰਗਤੀ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਦੀ ਤਸਵੀਰ, ਇਸ ਵਿਚ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰ ਉਭਰਦੇ ਹਨ। ਮਨੁੱਖਤਾ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮੱਥੇ ‘ਤੇ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਵੀ ਉੱਠਦੀਆਂ ਹਨ। ਦਰਅਸਲ, ਵਿਗਿਆਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਅਤੇ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੇ ਨਾਲ ਵਿਨਾਸ਼ ਅਤੇ ਵਿਨਾਸ਼ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂਦੇ ਉਪਭੋਗਤਾ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਲਈ ਜਾਂ ਵਿਨਾਸ਼ ਲਈ ਵਰਤਦਾ ਹੈ? ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਰ ਕੋਈ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜੇ ਇਸ ਦੀ ਦੁਰਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਸ਼ਿਵ ਵਾਂਗ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਇਸ ਦੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸੋਚ ਸਮਝ ਕੇ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਨਾ ਪਏਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਰੋਕਥਾਮ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਵਿਚ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਕਿੱਥੇ ਹੋ?

‘ਭਲਾਬੁਰਾ’ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ

ਦਰਸ਼ਣ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨੁਕਸ ਦੱਸਦਾ ਹੈ।

ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਕਮਲ ਨੂੰ ਚਿੱਕੜ ਵਿੱਚ ਕਾਲਾ ਵੇਖਦਾ ਹੈ

ਕੋਈ ਚੰਦ ਵਿਚ ਦਾਗ ਵੀ ਵੇਖਦਾ ਹੈ। ‘